انتخابات 92 نيز گذشت...

تا پيش از انتخابات جز آقايان مشايي و هاشمي فرد تکان دهنده اي را در عرصه نمي ديدم.(منظور تاييد نيست) اما برخلاف همه پيش بيني ها و نظرسنجي هاي معتبر! آقاي روحاني رئيس جمهور منتخب شدند.

ايشان گزينه ي بنده براي رياست جمهوري نبود و بي شک پيروزي نامزدمورد حمايت خودم براي من خوشايند بود اما انتخاب ايشان چندان هم براي بنده ناگوار نبود حتي قبل از آنکه نتايج قطعي اعلام گردد بنده در دل آرزو داشتم تا ايشان حائز اکثريت آرا شود چرا که دو مسئله در اين آرزو مستتر بود. يکي نياز رئيس جمهور به راي قاطع(چرا که با دو مرحله اي شدن انتخابات به فرض انتخاب آقاي قاليباف راي ايشان بسيار شکننده مي شد) و از سوي ديگر قوت قلب ديگري از صداقت و پاکي نظام مبني بر حراست از آرا.

به هرحال ايشان رئيس جمهور منتخب ملت ايران هستند و يعني رئيس جمهور ما. اگر چه ما به ايشان راي نداديم

نبايد هم بي انصافي و قصاص قبل از جنايت کرد. بايد با اين دولت همکاري نمود تا در شعارهاي خود همچون مهار تورم و رفع مشکل اشتغال موفق باشد. از سوي ديگر در اشتباهات آتي نيز هشيارانه دولت را نقد نمود.

اما اين انتخابات مهر تاييدي بود بر مظلوميت چهارساله ي نظام. چهار سال پيش همين دولت، همين شوراي نگهبان و همين سيستم و ساختار انتخابات را برگزار نمود اما مهر تقلب بر پيشاني آن زدند و فضايي را ايجاد نمودند تا دشمن اميدوار گردد. چه خون هايي که به ناحق ريخته نشد.

عده اي هم اگرچه آتش افروز نبودند اما در اين پازل گرفتار شدند و بعضاً دلشکسته و سرخورده. خوشحالم که سرخوردگان و دلشکستگان خوشحال شدند افرادي که دلشان براي اين کشور مي تپد نه مغرضين نه منافقين.

خوشحالم که ابرها کنار رفت و نظام ما بيش از پيش چهره اش درخشيد.  خوشحالم که کشورم را با ظرفيت بالا و آزادي و استقلال مي بينم.

اگر چه ناراحتم از اظهارات آقاي هاشمي. و سوال جدي دارم که طبق چه معياري انتخابات 88 زير سوال بود اما انتخابات 92 قبل تاييد شوراي نگهبان بدون تخلف؟

آقاي روحاني در اولين کنفرانس خبري خود نيز خوب ظاهر شد. سوالاتي که به دنبال جواب هاي خاص بودند را به خوبي پاسخ داد در حوزه هسته اي به خوبي بحث تعليق را کنار زد و از سوي ديگر در مورد مسائل داخلي نيز مثبت بود. کنفرانس خبري وي آبي بود بر جوش و خروش غربي ها و برخي دنباله هاي ضد انقلاب داخليشان.

اين دوره اگر واقعاً اعتدال باشد و فضا براي فعاليت مهيا باشد که بايد در عرصه بود و اگر خلف وعده شد و فضا محدود شد باز فرصتي است براي خود سازي.